fimmtudagur, ágúst 18, 2005
Næstum því tölvuvandræði
Já, það munaði engu að ég færi yfirum þegar ég hélt að ég yrði að vera án fartölvunnar fram yfir helgi.
Ég kveiki á tölvunni í morgun og það rétt glittir í það sem á að sjást á skjánum. Þetta er ekki sérlega gott í augun og öll áreynslan við að rína í skjáinn verður sennilega til þess að ég þarf að fá mér gleraugu fyrr en ég annars hefði þurft. Ég hringdi þá í þann sem átti að þjónusta vélina. Sá var hins vegar í Danmörku og var ekki væntanlegur heim fyrr en eftir helgi. Hann hafði ekki hugmynd um hvað gæti hugsanlega verið að. Æ, hugsaði ég, og fór svo að hugsa í samráði við yfirmanninn hvað ég ætti að gera.
Ég ákvað svo að hringja í þann sem seldi mér vélina til að athuga hvað hægt væri að gera og hvort hægt væri að leita til einhvers annars aðila með viðgerðir. Hann áttaði sig hins vegar strax á því hvað væri að. Þá hafði kusk komist í takkann sem slekkur á skjánum þegar tölvunni er lokað og hann sagði að líklegast væri nóg að reyna að hreinsa það út með tannstöngli. Hann sagði þetta vera nokkuð algengt vandamál með fartölvur. Þetta gekk eftir og nú er birtustigið eins og það á að vera á skjánum.
Eftir situr hins vegar þessi spurning í kollinum: Af hverju í ósköpunum vissi sá sem átti að vera fagmaður í viðgerðum á tölvum ekki af því að þetta gæti verið vandamálið?
0 comments
Já, það munaði engu að ég færi yfirum þegar ég hélt að ég yrði að vera án fartölvunnar fram yfir helgi.
Ég kveiki á tölvunni í morgun og það rétt glittir í það sem á að sjást á skjánum. Þetta er ekki sérlega gott í augun og öll áreynslan við að rína í skjáinn verður sennilega til þess að ég þarf að fá mér gleraugu fyrr en ég annars hefði þurft. Ég hringdi þá í þann sem átti að þjónusta vélina. Sá var hins vegar í Danmörku og var ekki væntanlegur heim fyrr en eftir helgi. Hann hafði ekki hugmynd um hvað gæti hugsanlega verið að. Æ, hugsaði ég, og fór svo að hugsa í samráði við yfirmanninn hvað ég ætti að gera.
Ég ákvað svo að hringja í þann sem seldi mér vélina til að athuga hvað hægt væri að gera og hvort hægt væri að leita til einhvers annars aðila með viðgerðir. Hann áttaði sig hins vegar strax á því hvað væri að. Þá hafði kusk komist í takkann sem slekkur á skjánum þegar tölvunni er lokað og hann sagði að líklegast væri nóg að reyna að hreinsa það út með tannstöngli. Hann sagði þetta vera nokkuð algengt vandamál með fartölvur. Þetta gekk eftir og nú er birtustigið eins og það á að vera á skjánum.
Eftir situr hins vegar þessi spurning í kollinum: Af hverju í ósköpunum vissi sá sem átti að vera fagmaður í viðgerðum á tölvum ekki af því að þetta gæti verið vandamálið?
miðvikudagur, ágúst 17, 2005
Persónuleikaprófakast
Hef ekki tekið svona í lengri tíma...varð að prófa núna!
Er nokkuð að þessu?
0 comments
Hef ekki tekið svona í lengri tíma...varð að prófa núna!
Er nokkuð að þessu?
Skýrt merki þess að maður sé að vinna of mikið...
...þegar maður ruglast trekk í trekk á lyklunum af vinnunni og lyklunum af íbúðinni.
Þetta er að gerast ansi oft, sama hvort ég er að fara í vinnuna eða heim.
Ætli það sé hægt að sjá eitthvað Freudískt úr þessu?
0 comments
...þegar maður ruglast trekk í trekk á lyklunum af vinnunni og lyklunum af íbúðinni.
Þetta er að gerast ansi oft, sama hvort ég er að fara í vinnuna eða heim.
Ætli það sé hægt að sjá eitthvað Freudískt úr þessu?
mánudagur, ágúst 15, 2005
Hundahald
Þetta umræðuefni hefur einhverra hluta vegna verið áberandi síðustu daga hjá mér.
Ég skrifaði frétt í síðasta blað um tillögu starfshóps um reglur um hunda- og kattahald, sem ganga nokkuð langt. Ég fékk nokkur viðbrögð við þessari grein, bæði frá þeim sem eru með og á móti hundum. En á föstudaginn lenti dóttir mín óþyrmilega í kynni við skuggahliðar hundahalds, þó að hún hafi verið mun heppnari en vinkona hennar.
Ég tek það fyrst fram að ég var ekki heima þegar framangreint atvik átti sér stað. En það sem gerðist var að fólk var úti að ganga með hundinn á Kaldárselsvegi, neðan við blokkina sem ég bý í. Þau höfðu ákveðið að sleppa hundinum, sem var stór og svartur (hef enga hugmynd um hvaða tegund þetta var), lausum og hann fór að hlaupa í kringum dóttur mína og vinkonu hennar sem voru að leika sér í leiktækjum sem eru fyrir aftan húsið. Hann virðist nokkuð æstur og þegar vinkonan ætlaði að hlaupa undan honum dettur hún. Hundurinn kemur á eftir, glefsar í höfuðið og rífur af henni "buff" sem hún var með á höfðinu, og hárlokkur fór með. Rósa var heima og hljóp út, tókst að ná buffinu af hundinum og hafði síðan í hyggju að halda hundinum hjá sér og hringja í lögguna. Hundurinn slapp reyndar áður en að því kom og hljóp til eigenda sinna. Rósa kallaði til þeirra að hundurinn hafi glefsað í barn en eigendurnir tóku bara hundinn til sín og löbbuðu í burtu. Þau komu svo reyndar aftur og þá fór eitthvað á milli þeirra og nágranna okkar og eina athugasemdin var: "Já, við verðum greinilega að passa hundinn." Ekki var einu sinni reynt að athuga hvort að allt væri í lagi með stelpuna sem hundurinn glefsaði í.
Einhver kann kannski að spyrja hvort börnin hafi gert eitthvað til að æsa hundinn. Miðað við það sem mér hefur verið sagt þá gerðu börnin ekkert meira en þau gera venjulega þegar þau eru að leikja sér. Það fylgja því eðlilega stundum hávaði og læti, en það var ekkert umfram það sem eðlilegt getur talist.
Nú hef ég ekkert á móti hundum og hundahaldi, nema síður sé, en ef fólk getur ekki passað hundana sína betur en þetta, og getur heldur ekki horfst í augu við hvaða afleiðingar það getur haft að gera mistök, þá á það ekki að vera að eiga hund. En þetta gerir það kannski að verkum að maður skilur ákvæði í þeirri samþykkt sem ég fjallaði um í blaðinu, þar sem tekið var fram að bannað væri að halda hunda á fjölmennum samkomum, t.d. 17. júní. Hvað hefði þessi hundur gert undir slíkum kringumstæðum?
2 comments
Þetta umræðuefni hefur einhverra hluta vegna verið áberandi síðustu daga hjá mér.
Ég skrifaði frétt í síðasta blað um tillögu starfshóps um reglur um hunda- og kattahald, sem ganga nokkuð langt. Ég fékk nokkur viðbrögð við þessari grein, bæði frá þeim sem eru með og á móti hundum. En á föstudaginn lenti dóttir mín óþyrmilega í kynni við skuggahliðar hundahalds, þó að hún hafi verið mun heppnari en vinkona hennar.
Ég tek það fyrst fram að ég var ekki heima þegar framangreint atvik átti sér stað. En það sem gerðist var að fólk var úti að ganga með hundinn á Kaldárselsvegi, neðan við blokkina sem ég bý í. Þau höfðu ákveðið að sleppa hundinum, sem var stór og svartur (hef enga hugmynd um hvaða tegund þetta var), lausum og hann fór að hlaupa í kringum dóttur mína og vinkonu hennar sem voru að leika sér í leiktækjum sem eru fyrir aftan húsið. Hann virðist nokkuð æstur og þegar vinkonan ætlaði að hlaupa undan honum dettur hún. Hundurinn kemur á eftir, glefsar í höfuðið og rífur af henni "buff" sem hún var með á höfðinu, og hárlokkur fór með. Rósa var heima og hljóp út, tókst að ná buffinu af hundinum og hafði síðan í hyggju að halda hundinum hjá sér og hringja í lögguna. Hundurinn slapp reyndar áður en að því kom og hljóp til eigenda sinna. Rósa kallaði til þeirra að hundurinn hafi glefsað í barn en eigendurnir tóku bara hundinn til sín og löbbuðu í burtu. Þau komu svo reyndar aftur og þá fór eitthvað á milli þeirra og nágranna okkar og eina athugasemdin var: "Já, við verðum greinilega að passa hundinn." Ekki var einu sinni reynt að athuga hvort að allt væri í lagi með stelpuna sem hundurinn glefsaði í.
Einhver kann kannski að spyrja hvort börnin hafi gert eitthvað til að æsa hundinn. Miðað við það sem mér hefur verið sagt þá gerðu börnin ekkert meira en þau gera venjulega þegar þau eru að leikja sér. Það fylgja því eðlilega stundum hávaði og læti, en það var ekkert umfram það sem eðlilegt getur talist.
Nú hef ég ekkert á móti hundum og hundahaldi, nema síður sé, en ef fólk getur ekki passað hundana sína betur en þetta, og getur heldur ekki horfst í augu við hvaða afleiðingar það getur haft að gera mistök, þá á það ekki að vera að eiga hund. En þetta gerir það kannski að verkum að maður skilur ákvæði í þeirri samþykkt sem ég fjallaði um í blaðinu, þar sem tekið var fram að bannað væri að halda hunda á fjölmennum samkomum, t.d. 17. júní. Hvað hefði þessi hundur gert undir slíkum kringumstæðum?
